Aurélie Willems is secretaris-generaal en woordvoerster van GRACQ. De organisatie vertegenwoordigt en verenigt de franstalige fietsers.

De fiets aanmoedigen in Brussel is geen verloren moeite: de afgelopen jaren is het aantal fietsers blijven groeien en geen enkel politieke verantwoordelijke durft de fietser nog openlijk stokken in de wielen steken. Maar de uitdagingen blijven immens voor GRACQ. «In Brussel moeten we tegenwoordig niet zozeer overtuigen om actie te ondernemen, maar eerder toezien dat het goed wordt gedaan», meent Aurélie Willems. Een voorbeeld: het tweerichtingsfietspad dat gepland wordt rond de kleine ring. «We willen de plannen bekijken, en zien hoe het aangepakt zal worden ». Het is belangrijk dat de continuïteit van de infrastructuur, van de ene gemeente naar de andere, gewaarborgd wordt.

«Partner van de overheid»

GRACQ is een burgerorganisatie die campagne voert om verplaatsingen met de fiets veiliger, sneller en comfortabeler te maken. De vereniging ontstond in 1975 na een betoging van bijna 2.500 mensen op het Vossenplein in Brussel. Zij eisten een plaats voor de fiets in een stad waar auto's overheersen. Van bij het begin heeft GRACQ een onderzoekscentrum opgericht, en informeert ze zich over best practices bij onze buurlanden. Dankzij deze expertise wordt GRACQ nu erkend als partner van de overheid.

Aurélie is ondertussen al meer dan drie jaar secretaris-generaal van GRACQ. De vereniging heeft zeven medewerkers in Brussel en in Namen, veertig lokale groepen en meer dan 8000 leden en supporters. Onder hen, zijn een honderdtal actief in lokale groepen of op bepaalde thema's. «We proberen onze leden te sensibiliseren om de discussie hoffelijk en empathisch te voeren, dat loont meer dan een agressieve aanpak zegt Aurelie. In plaats van te stigmatiseren kan men zich beter in de plaats van de andere proberen te stellen, in een poging om de hinderpalen te begrijpen.»

«Een kwestie van politieke wil»

Zich inzetten voor de dagelijkse fietsers resulteert af en toe in een kleine overwinning, die toch heel veel verandert op de weg, vertelt Aurélie Willems. Zoals bijvoorbeeld deze twee wijzigingen van het verkeersreglement: de mogelijkheid om op een aantal kruispunten rechtdoor te rijden of rechts af te slaan wanneer het licht op rood staat; en het beperkt eenrichtingsverkeer waarbij fietsers in een eenrichtingsstraat in beide richtingen mogen rijden. Het minst aangename aan de job is dat je te maken hebt met de "institutionele lasagna" van verschillende beleidsniveaus (regionaal, lokaal, ...) die allemaal hun inspraak hebben op mobiliteit. Dit maakt het realiseren van een project soms onmogelijk. «De fietscultuur is een kwestie van politieke wil!»