Accepteert u het gebruik van cookies om een ​​betere ervaring op onze website te garanderen ?

Lees verder
Lea12
2

Leren fietsen om er met het gezin op uit te kunnen trekken of zich dagelijks te verplaatsen

Vorige artikel
Garo13
01

Garo, 48 jaar, voorman bij Cyclo

Met een zwarte wollen muts op het hoofd, een werkbroek, een dikke trui en - vooral - zwarte handen, ontvangt de 48-jarige Garo ons met de glimlach in het atelier van Cyclo, aan de Vlaamsesteenweg. Sinds 1 juni 2007 is hij hier voorman. Garo is een Armeniër die in Syrië geboren en opgegroeid is. Hij woonde ook in Libanon, Jemen en Saoedi-Arabië.

In 2000 bereikte hij Nederland, waar hij zijn beroep wilde blijven uitoefenen: hij was reviseur (van automotoren). Aangezien hij toen nog geen Nederlands sprak, slaagde hij niet in zijn opzet. Ietwat per toeval kwam hij in de fietswereld terecht.

« Er werden uitsluitend nieuwe onderdelen gebruikt. Er werd dan ook veel weggegooid »

Na vijf jaar in Nederland verhuisde hij naar België. Eerst naar Antwerpen, waar hij in een grote winkel van sportartikelen werkte. Die taak beviel hem niet. « Er werden uitsluitend nieuwe onderdelen gebruikt. Er werd dan ook veel weggegooid », oordeelt hij.

Hij vestigde zich in Brussel en kon bij Cyclo aan de slag. Sindsdien heeft hij daar zijn vaste stek. Auto's mist hij niet: « Ik hou van fietsen. Ze zijn een snel en milieuvriendelijker verplaatsingsmiddel. In Antwerpen waren enorm veel fietsen. Hier zijn er minder, maar op 8 tot 9 jaar heb ik veel zien veranderen. Steeds meer mensen nemen de fiets », stelt hij vast.

Wat hij bij Cyclo zo leuk vindt, is dat tweedehandsfietsen er een tweede kans krijgen. En hij waardeert de diversiteit onder de collega's en de klanten. Dat zijn mensen van allerlei nationaliteiten: « Uit Guinee, Mexico, Iran, ... Ik heb zelfs een Turkse collega, en dat klikt », benadrukt hij. Ook alle sociale klassen komen er over de vloer: « We werken met armen, rijken, bekende mensen, ... ».

Tijdens zijn verhaal moet hij denken aan een klant die regelmatig naar de winkel komt: altijd in kostuum en met een das. « Hij heeft een oude fiets met houten velgen en komt hier aan de wielen sleutelen. Hij trekt zijn jasje uit en gaat aan het werk. En dat terwijl hij een internationaal bedrijf leidt! Toen ik hoorde wie hij was, wilde ik hem aanspreken met «meneer», maar hij vond dat ik zijn voornaam moest gebruiken », herinnert Garo zich geamuseerd. Volgens hem kunnen mensen bij Cyclo hun stress afreageren.

Tot 2014 gaf hij workshops, maar vandaag is hij nog 'enkel' met herstellingen bezig. In 2015 werden in het atelier 1.700 fietsen hersteld. 380 opgeknapte fietsen vonden een nieuwe eigenaar.

We hebben nog maar net afscheid genomen of Garo raakt in gesprek met een vrouwelijke klant. In het Nederlands, deze keer. « Alle Armeniërs spreken minstens drie of vier talen », zegt hij glimlachend. Zelf spreekt hij Arabisch, Armeens, Nederlands, Engels en Frans.  « Ik doe my best », grapt hij.

Een artikel van Violaine Jadoul

Foto's van Gilles Bolland