Bij PermaFungi worden paddenstoelen (voornamelijk oesterzwammen) gekweekt in bio-koffiedik. Dat koffiedik wordt opgehaald bij Brusselse restaurants. En dat gebeurt uiteraard met de fiets.

« PermaFungi is gebaseerd op de kringloopeconomie. De stichters wilden niet afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen. Daarom doen we alles met de fiets », zegt Louis. Louis is student landbouwkunde aan de ULB en loopt stage bij het Brusselse bedrijf.

Alle dagen (behalve zondag) doet een lid van PermaFungi de ronde van de deelnemende restaurants. Een ronde die goed is voor tien ophaalpunten over tien kilometer. Vorig jaar verzamelde en recyclede PermaFungi maar liefst 15 ton koffiedik. « Koffieafval is alomtegenwoordig in het dagelijkse leven, maar het is volledig onderbenut », benadrukt Louis.

« Tijdens een ronde kan er tot wel 60 kilo koffiedik worden opgehaald », verduidelijkt hij. Dat gebeurt met een (niet-elektrische) vrachtfiets.

« De eerste keer is het ingewikkeld maar het went »

« De eerste keer dat je die gebruikt, is het een beetje ingewikkeld. Daarna went het. Wanneer je een ronde doet, neem je telkens wat meer mee. Het gewicht stijgt dus geleidelijk. Tegen het einde is het inderdaad een beetje moeilijker om je evenwicht te bewaren. Het gaat immers moeilijker als je trager rijdt », stelt Louis.

Bij PermaFungi worden alle taken uitgevoerd volgens een beurtrol: de verschillende fases van de paddenstoelenkweek en de rondes met de fiets.

« Het is heel leuk. Ik heb het gevoel dat er een soort gemeenschap is. We geven elkaar een teken van herkenning. Voorts springt de fiets in het oog en stellen mensen er vragen over. Het visuele aspect van de fiets is belangrijk: hij is groen en we dragen een gele helm », vertelt Louis.

Het idee achter de fiets is ook om ruchtbaarheid te geven aan het project. Daarom is zichtbaarheid belangrijk. Het team schafte onlangs een tweede fiets aan. Beide fietsen worden gebruikt om koffiedik op te halen en om verse paddenstoelen te leveren.

« Sneller dan ik eerst dacht »

Voordat Louis voor PermaFungi werkte, fietste hij zelden. « Ik deed alle verplaatsingen met het openbaar vervoer en te voet. "Nu neem ik mijn fiets om naar PermaFungi (aan Thurn & Taxis) te gaan », zegt Louis, die aan de Begraafplaats van Elsene woont. « Met de fiets ben ik er sneller dan ik eerst dacht. Om het hoogteverschil te overbruggen kan je fietsen ook combineren met het openbaar vervoer. Wanneer ik dat niet doe, gebruik ik soms de lift aan het Justitiepaleis. »

Louis leert Brussel beetje bij beetje kennen per fiets en is aangenaam verrast. « Ik heb nog in Gent gewoond, waar alles op maat van de fiets is. Ik vond dat het in Brussel maar een ratjetoe was, maar ik merk toch dat sommige inrichtingen hier aanzetten tot wederzijds begrip tussen de verschillende weggebruikers. Daarnaast zijn er de borden die fietsers toelaten rechtdoor te rijden of rechts af te slaan door rood. Ik ben van plan te blijven fietsen », besluit hij.