Helemaal in het zwart gekleed en breed glimlachend, komt Abdelillah aan op zijn werf voor die dag: een flat in Vorst. Abdelillah is elektricien en doet al zijn ritjes met de fiets. Vandaag moet hij een plafondlamp installeren. Abdelillah heeft al het nodige materiaal meegebracht op zijn twee bagagedragers en in zijn rugzak. Meestal zijn de twee fietstassen voldoende, maar vandaag had hij ook een camera nodig om onder het verlaagd plafond te kunnen kijken.

Abdelillah werd per toeval een fietsende elektricien. Tien jaar geleden zat hij op een dood spoor. Hij trok naar de bergen om te herbronnen. Daar kreeg hij een idee: hij zou aan de slag gaan als elektricien. Aangezien hij niet veel geld had, besloot hij zijn opdrachten met de fiets af te werken. Ondertussen zou hij sparen om een bestelwagen te kunnen kopen.

« In het begin schaamde ik me als ik met de fiets aankwam »

« In het begin schaamde ik me als ik met de fiets aankwam », herinnert Abdelillah zich. 'Ik parkeerde die verderop, omdat ik dacht er anders niet professioneel genoeg uit te zien. De klanten vonden me echter jong, gemotiveerd en cool. Via mond-aan-mond reclame werd ik aanbevolen ».

Na twee jaar als zelfstandige in bijberoep, besloot hij er voluit voor te gaan. « In de loop van die twee jaar was er in de media veel te doen rond de klimaatopwarming. Terwijl ik fietste, kwam ik op het idee om een dienstverlening met nuluitstoot te verzekeren », vertelt Abdelillah. Van een economische noodzaak, groeide de fiets uit tot een ecologische keuze.

Vandaag worden er op werven steeds vaker ecologische overwegingen gemaakt, met name door het gebruik van milieuvriendelijke materialen. Voor Abdelillah wordt er echter nog te weinig rekening gehouden met de afstanden die vakmensen in hun bestelwagens afleggen. Soms alleen maar om een offerte te komen brengen of een moer te gaan halen. « Daar wilde ik vanaf, om vanuit een globalere visie te kunnen werken ».

Ecologie werd voor Abdelillah een heuse levensfilosofie. In het begin leek de fiets een tijdelijke oplossing. En dus kocht hij nog geen specifiek materiaal. 'Dat was lastig,' weet hij nog. « Ik had geen fietstassen en mijn kledij was niet aangepast ».

« Een degelijke uitrusting is van groot belang »

Sindsdien investeerde hij in aangepast materiaal. Zijn ritjes zijn nu veel aangenamer en comfortabeler. « Een degelijke uitrusting is van groot belang. Als het koud is, maak ik, net als in de bergen, gebruik van drie laagjes: een onderlaag, een warme laag en een waterafstotende laag. Ik heb heel stevige fietstassen die waterdicht en makkelijk te vervoeren zijn. En ik vond licht en compact werkmateriaal », vertelt hij. Zijn ladder van 9 meter kan hij opvouwen tot er nog 3 meter overblijft. Om die mee te nemen, hangt hij een aanhangwagen achter zijn fiets. Als hij zwaarder materiaal moet vervoeren, maakt hij gebruik van een bestelwagen. « In dat geval haal ik de nuluitstoot niet en leunt mijn dienstverlening daar alleen maar bij aan », beseft hij.

« Nu die kaap genomen is, is mijn fiets mijn kostbaarste bezit »

« In het begin was het met de fiets niet makkelijk Vooral niet omdat ik tijdens de wintermaanden ben begonnen. Maar ik overtuigde mezelf om vol te houden. Om er zeker van de zijn dat ik niet zou bezwijken, ben ik geen rijlessen gaan volgen », glimlacht hij. Vandaag denkt Abdelillah er helemaal niet meer over een bestelwagen te kopen. « Nu die kaap genomen is, is mijn fiets mijn kostbaarste bezit. Bij mooi weer trek ik een korte broek aan. Het lijkt wel alsof je dan makkelijker contacten legt ».

Gemiddeld legt hij 10 kilometer per dag af. Momenteel zou hij graag medewerkers aanwerven én ook andere vakmensen (stukadoors, ....) overtuigen om de fiets te nemen en zo op alle vlakken milieuvriendelijker te werken.