Olivier maakt zich klaar voor een crosstraining. Hij draagt een short, een helm en een truitje met het logo van zijn winkel: KM10, aan de rand van het Zoniënwoud. Vóór hij start, kijkt hij nog even terug op de weg die hij al aflegde. Hij denkt met heimwee terug aan zijn eerste fiets. Dat was een BMX, die hij kreeg toen hij acht was. Toen hij met de rest van het gezin naar de Ardennen ging, gebruikte hij die fiets daar als mountainbike. « Op een dag ben ik hem zelfs kwijtgeraakt in de rivier, en vonden we hem pas enkele dagen later terug », herinnert Olivier zich. Hij bracht hem beteuterd naar een fietshersteller met de vraag zijn fiets te redden. En dat gebeurde.

« Ik was onmiddellijk verkocht »

Toen hij 15 was, kreeg hij zijn eerste mountainbike. « Dat was nog het prille begin van de mountainbike. Ik was onmiddellijk verkocht, en het werd mijn belangrijkste hobby », vertelt Olivier. Als inwoner van Brussel, ging hij zich vooral uitleven in het Zoniënwoud. « Het Ter Kammerenbos is leuk, maar het blijft kort. In het Zoniënwoud zit je in het grootste bos van Brussel », benadrukt hij. De stadsmus trok naar het Zoniënwoud zodra hij de kans kreeg. En hij spijbelde vaak om te gaan fietsen. 'De fiets heeft me mijn studies gekost. Ik zat vaker op de fiets dan op school », glimlacht Olivier.

Het kostte hem iets meer moeite, maar uiteindelijk lag het voor de hand: Olivier werkte 10 jaar in een pas geopende fietsenwinkel in Waver. Die had zich in mountainbikes gespecialiseerd! « Heel wat Brusselaars kwamen naar Waver, omdat er in Brussel nergens zo'n winkel was », merkt Olivier op. Na die tien jaar, stelde een vriend hem voor met KM10 te beginnen: een fietsenwinkel aan de rand van het woud dat hij zo koesterde. Hoe kon hij daaraan weerstaan?

« Mijn werk is mijn passie »

We zijn nu iets meer dan tien jaar later, en Olivier is nog altijd blij met zijn keuze. « Mijn werk is mijn passie. En als ik zin heb om te lopen of te fietsen, hoef ik maar de straat over te steken », glundert hij.

Aanvankelijk verkocht hij vooral mountainbikes, maar het gamma werd sindsdien sterk uitgebreid: Brompton, kinderfietsen, ... « We hebben een heel internationaal cliënteel, met name veel ambassadepersoneel. We spreken dagelijks Engels en Nederlands », bevestigt Olivier. Daarnaast zijn er ook vaste klanten. « We zien kinderen opgroeien. Sommigen zijn vandaag al 18! Ik heb mijn oude studiemeester en mijn vroegere scoutsleider al in de winkel ontmoet », vertrouwt hij ons glimlachend toe.

Toch moet Olivier bekennen dan hij sinds de opening van zijn winkel niet meer zo vaak kan mountainbiken. Hij gaat wél regelmatig fietsen met zijn zoon van 9. « Onlangs hebben we nog 25 kilometer gefietst. Hij fietst echt geweldig, ook op een moeilijke ondergrond », zegt hij trots.

 « Met de motor doe ik er 15 minuten over, met de fiets 23 »

Om van thuis (in Elsene) naar het werk te rijden, wisselt hij af tussen de motor en de fiets. Zijn motor gebruikt hij trouwens vooral om zijn zoon naar buitenschoolse activiteiten te brengen. Hij vindt de fiets het enige intelligente vervoermiddel in Brussel. Zelfs intelligenter dan de motor. « Met de motor doe ik er 15 minuten over, met de fiets 23. Motorrijden kost echter een fortuin en is vervuilend. Bovendien kan ik daarmee ook in files terecht komen. De rekening is dus snel gemaakt! Ik weet zeker dat steeds meer mensen de fiets zullen nemen. ».